Semarang en Surabaya

Lieve allemaal,

Ga er lekker voor zitten want we hebben weer veel te vertellen!

In Yogja zijn wij trouwens nog naar paleis van Sultan geweest, met daarbij een traditionele dansvoorstelling.
Wij waren dus eigenlijk van plan zondag te vertrekken naar Semerang. Afgelopen zondat zaten wij zo heerlijk te eten in een restaurantje boven de stad. We keken elkaar aan en dachten allebei hetzelfde. We blijven nog 1 nachtje langer! Daarna moeten we toch echt wel verder reizen, want we willen nog zo veel. In het restaurant moeten lachen om een extreem lange Indische jongen die zijn wulpse blikken langs Jimmy liet gaan en continu even een praatje met ons maakte. Hij vroeg in eerste instantie of wij broer en zus waren, maar toen wij hierop nee antwoordde was de teleurstelling op zijn gezicht duidelijk te zien haha.
Met onze dag extra hebben wij de bird market bezocht en heb ik Jimmy zo ver gekregen om hier een Becak naar toe te gaan. Dit ging allemaal prima..alleen moesten wij nog even wisselen voor de betaling en in die tussentijd rolde de man zijn Becak bijna midden op straat! Het was een komisch maar tevens ook sneu gezicht. Het is tenslotte waar de man zijn brood mee verdiend.
In Yogja afscheid genomen van ons vaste lunchtentje, internetcafe en gezellige markten waar wij dagelijks hebben gelopen.

Semarang

Met alweer een ontzettend gammele bus vervolgen wij onze reis naar Semarang. De bus rijdt met een idiote snelheid over de weg..ook bij het busstation is het ontzettend komisch om te zien hoe de verschillende bussen met een rotgang de terminal binnen rijden!
Ongeveer 4 plakkerige uren verder zijn we dan aangekomen in Semerang. Nog even een hotel zoeken vlakbij het station zodat we gemakkelijk na deze stad verder kunnen reizen. Het hotel is echt heel eenvoudig, maar we vinden het wel even best zo. Gelijk contact opgenomen met Sjaan die wij de volgende dag gaan ontmoeten (vriendin van de familie en hier hebben Pap en Sven 14 jaar terug ook gelogeerd)
We gaan met de taxi naar het centrum wat weer bestaat uit een grote Mall. We zitten hier lekker wat te eten en komen hierna een biscoop tegen. Lekker naar de film dus! We gaan naar ' Breakdawn part 1' niet dat wij nou van die Twilight fans zijn, maar dit is de enige film in het Engels. Ook dit is weer een grappige belevenis, want bij elke luchtige zoen scene word er aan alle kanten van de zaal, verlegen en luid gegiechelt. Naar ons idee zijn er zelfs stukjes uit de films geknipt. Kasian...

De 2e dag in Semarang regelen wij eerst een treinticket naar Surabaya en daarna om 11:00 naar Sjaan.
We komen aan bij een kast van een huis en worden vriendelijk door de baboe (hulp) binnen gelaten. Sjaan heeft op ons zitten wachten, waarbij er allerlei Indische snacks voor ons op tafel liggen. Cocos pannekoekjes in bamboe bladeren, lapis en lycee.
Sjaan loopt door het huis heen maar met haar gezondheid gaat het niet al te best. Ze babbeld nog volop en gelukkig maar, want ik heb haar nooit eerder ontmoet. Even ter info voor pap: Ze gaat het huis helaas verkopen omdat ze veel kosten heeft moeten maken voor haar ziek zijn. Haar man komt later binnen en haalt een gastenboek te voorschijn van zoveel jaar terug. Na heel even zoeken heb ik de tekst van pap&sven gevonden!! 1997 alweer.
Ze belt later een taxi voor ons om naar tante Corrie te gaan. Volgens haar klopt het adres, dus we gaan het maar gewoon proberen op aanraden van Sjaan. Telefonisch heb ik haar van te voren helaas niet kunnen bereiken. (Tante corrie is een volle tante van pap).
Corrie woont hier niet heel ver vandaaan en voor de deur sta ik toch even met wat zenuwen... Er doet een vrouwtje open en ik begin in het Nederlands te vragen of zij Corrie heet en voorzichtig leg ik uit dat wij familie van elkaar zijn. Ze is tevens door ziekte behoorlijk vermagert maar ik herken haar gezicht van de foto. Ze straalt en herkent geljk de naam Rob Muntenaar waardoor ze ons binnen laat.
Ze moest even in haar geheugen graven om het bezoek van Pap&Sven te herinneren maar uiteindelijk met de foto's zegt ze: ADOE DAT IS OOK ZO!
Ze is ontzettend lief en laat haar huis zien. Het is traditioneel Indisch maar netjes en heel groot. Zij woont hier samen met haar dochter die in verwahting is en met haar schoonzoon. (Meisje van de foto met Sven). Het is een warm bezoek en ik verlaat het huis dan ook met een brok in mijn keel. Ze omhelst en knuffelt mij nog met haar veel te magere lichaam. Mijn achternicht (haar dochter) wil graag E-mail contact met mij, dus laat ik alle mogelijke adressen achter en daarbij ook de foto's. (sorry mam).
Ik zie dit als een waardevol bezoek.

Hoofdstuk: de Kakkerlak

Deze zelfde rustige avond zijn we weer bij tijds terug in het hotel en liggen we beide even een boekje te lezen. Plotseling springt Jimmy gillend overeind en ik zie tot mijn grote schrik een donker beest over de dekens lopen. We rennen beide naar buiten en ik vraag wat dit was? We hopen beide een motje of iets dergelijks..maar nee Jimmy had het goed gezien..Een dikke, vette, fatsige kakkerlak! Gelijk naar de receptie vragen wij om wat spray of dergelijke. Een jongen van het hotel komt met een heel assortiment aan bestrijdinsmiddelen. Spray, elektrisch plaatje, en zo'n mepding die zo'n beest onder stroom zet. Terug naar de hotel kamer (met
deze jongen natuurlijk) open ik 'als een held op sokken' de deur en de rakker rent op mij kruipt over mijn voeten en benen.. je begrijpt zeker wel dat ik even niet weet waar ik het zoeken moet!! Ik gil, schreeuw en sla om mij heen en overal begint het te jeuken!!! Bleeeeh!
Ik heb de 2 heren naast mij een lichte hartverzakking bezorgd. De jongen mept het beest dood en gooit het door de gang.
Ik loop vervolgens naar de lobby en de kakkerlak, herrezen uit zijn dood rent weer op mij af. Uiteindelijk naar buiten gegooid.
Nadat onze kamer met alle middelen behandeld is moeten wij in de lobby nog even wachten tot de spray zijn werking heeft gedaan. In de lobby liggen we echt helemaal in een deuk van die malle actie. De jongen van het hotel is nog steeds zo van mij geschrokken..hotelgasten, de receptioniste...iedereen kan er gelukkig smakelijk om lachen.
Uiteraard hebben wij deze nacht niet echt lekker geslapen.

Surabaya

Het kakkerlak hotel verlaten wij en we reizen door naar Surabaya. Weer ongeveer zo'n 4 uur met de trein.
Hier aangekomen ook weer even zoeken naar hotel. Hierna lopen we wat rond en komen we aan bij een inmens grote Mall en dus weer lekker eten en winkelen. (slank worden doen we hier dus niet echt).De Bios is ons zo goed bevallen (wat wil je voor ook voor 3 euro p.p.) dat we het nog een keer overdoen. 'Machine gun preacher' dit keer, een heftige maar mooie film.

De 2e dag in Surabaya staan we bij tijds op om naar de dierentuin te gaan. Deze schijnt volgens pap en oma erg leuk te zijn.
In deze ietswat sobere dierentuin, spotten we toch gave dieren die je bij ons toch echt niet ziet!
Bijvoorbeeld..de Komodo Dragon die oorspronkelijk nog afstammen van de dino's. Sumatraanse Tijgers, enorme vissen en de Black Asian Bear die er wat verveeld bij zit.
Toch erg leuk, en het was ook lekker rustig. Waarschijnlijk door de extreem klamme hitte.

Vlakbij gelegen bevindt zich het Darmo ziekenhuis. Na ongeveer 20 min lopen komen we hier aan...en ik had gehoopt dat dit me toch iets meer zou doen. In dit ziekenhuis is papa geboren, en heeft daarbij ook zijn eerste levensjaren in Surabaya gewoond. Onder streng toezicht en de ogen in mijn rug mag ik dan toch even door het grote hek naar binnen om wat foto's te maken.
Ik mag alleen van de binnenplaats en de tuin wat foto's maken maar moeten daarna ook weer snel weg.
Hierna willen we graag nog even naar de Chinatown. De leuke gezellige chinese straatjes waar wij op hoopten zijn onbeschrijfbaar teleurstellend. De poort met de grote draken zien er veelbelovend uit, maar na deze gepasseerd te zijn is het hier onmogelijk om te lopen. Geen fatsoenlijke voetpaden, de uitlaatgassen dringen onze poriën binnen en echt welkom zijn we hier al helemaal niet. Dan maar terug naar de Mall..en omdat er 's avonds vrij weinig te doen is gaan we weer naar de bios. Dit keer wel een hele slechte haaien film. Er is verder nog zo'n spelletjes hal waar we ons ook nog even vermaken.

Het is nu zaterdag en we zijn onder andere aangekomen in Malang. Dit was vanuit Surabaya maar 2 uur met een dit keer comfortabele bus. Ik ben teleurgesteld in Surabaya..Het is een grote metropool en er niks meer over van het Surabaya van toen.
Jammer...maar we zijn er toch geweest.
We verblijven nu in Malang voor 2 nachten om daarna de klim naar de Bromo te ondergaan!
Weer ter info voor pap: we hebben Yoshis guest house geboekt op jou aanraden!

De volgende keer is Jimmy weer aan de beurt..en zal jullie alles vertellen over de Bromo..Kalibaru en alles wat daar tussen komt.

Thnx voor het lezen!
Kusss Amanda&Jimmy